Jan przyszedł na świat w 1249 r. w zamożnej rodzinie we włoskim Fermo. Już w wieku 10 lat należał do zakonu kanoników regularnych, jednak wystąpił z niego i w 1272 r. przeszedł do franciszkanów. W 1292 r. zamieszkał w pustelni na górze Alwerni, gdzie św. Franciszek z Asyżu w 1224 r. otrzymał stygmaty. Jan przebywał tam 30 lat, aż do śmierci.
Zasłynął dzięki licznym cudom oraz imponującej erudycji, która została mu dana w cudowny sposób. Był mistykiem. W czasie wielogodzinnych modlitw ukazywali mu się aniołowie i Franciszek z Asyżu. Był spowiednikiem i kaznodzieją, słowo Boże głosił w Arezzo, Florencji, Pizie i Sienie. W "Kwiatkach św. Franciszka" (średniowiecznym, anonimowym zbiorze opowiadań i legend o św. Franciszku i jego towarzyszach) poświęcono mu kilka rozdziałów, barwnie opisując historie związane z jego życiem.
Zmarł 9 sierpnia 1322 r. w swej pustelni na Alwernii. Jego kult w roku 1880 potwierdził papież Leon XIII, tercjarz franciszkański.
Zasłynął dzięki licznym cudom oraz imponującej erudycji, która została mu dana w cudowny sposób. Był mistykiem. W czasie wielogodzinnych modlitw ukazywali mu się aniołowie i Franciszek z Asyżu. Był spowiednikiem i kaznodzieją, słowo Boże głosił w Arezzo, Florencji, Pizie i Sienie. W "Kwiatkach św. Franciszka" (średniowiecznym, anonimowym zbiorze opowiadań i legend o św. Franciszku i jego towarzyszach) poświęcono mu kilka rozdziałów, barwnie opisując historie związane z jego życiem.
Zmarł 9 sierpnia 1322 r. w swej pustelni na Alwernii. Jego kult w roku 1880 potwierdził papież Leon XIII, tercjarz franciszkański.
Źródło: brewiarz.pl